جدول جو
جدول جو

معنی حبیب خزاعی - جستجوی لغت در جدول جو

حبیب خزاعی
(حَ بِخُ)
شیخ طوسی در کتاب استبصار در باب حکم مسئلۀ رؤیت ماه رمضان پیش از ظهر روز آخر شعبان روایت یونس بن عبدالرحمان را از او، و او از ابوعبدالله صادق نقل کرده است. لیکن همین روایت را در باب علامات شب اول ماه رمضان از همان کتاب از حبیب جماعی نقل کرده. رجوع به حبیب جماعی و تنقیح المقال ج 1 ص 252 شود
لغت نامه دهخدا
حبیب خزاعی
(حَ)
ابن بدیل بن ورقاء خزاعی. خود و پدر و برادرش عبدالله بن بدیل بن ورقا از صحابه اند. ابن شاهین او را یاد کرده. ابن عقده حدیث او را در کتاب الموالاه به سند ضعیف نقل کرده گوید: ابومریم از زربن حبیش روایت کرده که علی (ع) روزی فریاد زد از صحابه چند کس اینجا است ؟ دوازده تن برخاستند. میان آنها قیس بن ثابت و حبیب بن بدیل بن ورقاء بود، پس گواهی دادند که ما شنیدیم پیغمبر گفت: ’من کنت مولاه فعلی مولاه’. (الاصابه ج 1 ص 219) (تنقیح المقال ج 1 ص 254). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(خُبْ با بِ خُ)
وی پدر ابراهیم است طبرانی و ابونعیم بین او و خباب بن ارت فرق گذاشته اند و نیز از طریق قیس بن ربیع از محراه بن ثور از ابراهیم بن خباب از پدرش روایت شده که گفت از رسول خدا شنیدم که میگفت: ’اللهم ّ استرعورتی و آمن روعتی واقض عنی دینی’. ابو موسی او را استدراک کرده است. صاحب اصابه میگوید من نه نام او را در تجرید دیدم و نه اصل او را. (از اصابه قسم 1 ص 102)
لغت نامه دهخدا
(حَبِ کَ)
مکنی به ابی ضمره. ابن سکن از راه عبدالعزیز بن ضمره بن حبیب از جد خود حبیب که صحابی بوده روایتی آورده که: پیغمبر گفت: فضل صلاه الجماعه علی صلاه الرجل وحده خمس وعشرون درجه. ابن سکن گوید: نامی از حبیب جز در این روایت نیافتم. ابوعلی حبانی و ابن فتحون او را استدراک کرده اند. رجوع به الاصابه ج 1 ص 324 و تنقیح المقال ج 1 ص 254 و قاموس الاعلام ترکی شود
لغت نامه دهخدا
(حَ بِ جَ)
نام او در کتاب شیخ مفید، محمد بن نعمان (متوفی 413 هجری قمری) که رد بر صدوق نوشته، آمده است. و برخی گفته اند مصحف خثعمی باشد و این صحیح نیست و جماعی منسوب به جماعات است که طائفه ای از صبیح از بنی فزاره میباشند. و نسبت به آن جماعی است نه جماعاتی. رجوع به تنقیح المقال ج 1 صص 251-252 و حبیب خزاعی شود
لغت نامه دهخدا
(حُ سَنِ خُ)
ابن علی بن محمد بن احمد بن حسین رازی نیشابوری شیعی مکنی به ابوالفتوح مفسر. که در 552 هجری قمری 1157/ میلادی زنده بوده است. رجوع به کلمه ابوالفتوح رازی در همین لغت نامه و نیز به ایضاح المکنون ج 1 ص 585 و 594 و اعیان الشیعه ج 27 ص 61 و الذریعه شود
لغت نامه دهخدا